کتاب «هنر عشق ورزیدن» نوشتهی اریک فروم، فیلسوف و روانکاو معروف آلمانی، یکی از تأثیرگذارترین آثار در حوزه روانشناسی و فلسفهی عشق است. فروم در این کتاب عشق را نه یک احساس گذرا، بلکه یک مهارت و هنر معرفی میکند؛ چیزی که نیاز به دانش، تمرین و پرورش دارد. او باور دارد که عشق یک اتفاق خودکار و آسان نیست، بلکه نوعی توانایی است که هر فرد باید برای یادگیری و رشد آن، وقت و انرژی صرف کند.
فروم در کتابش عشق را به انواع مختلف تقسیم میکند؛ از جمله عشق به دیگری، عشق به خود، عشق به خدا، عشق به والدین و عشق برادرانه. او معتقد است که پایه و اساس هر نوع عشق سالم، احترام، مسئولیتپذیری، شناخت و مراقبت است. در واقع، بدون این عناصر، چیزی که به عنوان عشق شناخته میشود بیشتر وابستگی یا میل شخصی است تا یک رابطه عمیق انسانی.
نکتهی مهمی که فروم در کتاب مطرح میکند، این است که عشق سالم ابتدا از خودشناسی و دوست داشتن خود شروع میشود. او تأکید دارد که انسان تنها زمانی میتواند دیگری را عاشقانه دوست بدارد که بتواند خود را با تمام ضعفها و قوتهایش بپذیرد. این دیدگاه برخلاف تصور رایج است که عشق را فقط در ارتباط با دیگری معنا میکند.
در مجموع، کتاب «هنر عشق ورزیدن» اثری عمیق، فلسفی و در عین حال کاربردی است که به ما یادآوری میکند عشق یک رابطهی دوطرفه و زنده است که نیازمند تلاش آگاهانه و رشد فردی است. این کتاب نهتنها برای درک بهتر روابط عاطفی بلکه برای شناخت بهتر خود و بهبود ارتباط با دنیای اطراف بسیار الهامبخش و ارزشمند است. فروم با نثری ساده و مفهومی به ما نشان میدهد که عشق بیش از آنکه یک احساس ناگهانی باشد، یک مهارت و یک انتخاب است.